Je innerlijke kind wilt liefdevolle aandacht. Het wilt zich gezien, gehoord en begrepen voelen, net als jij! Hoe heel je je innerlijke kind? Lees het hier.

In mijn vorige blog heb ik besproken dat ons overlevingsdeel onze onverwerkte pijnstukken wegduwt. Dit doet ons overlevingsdeel door de primaire pijn te verdoezelen met secundaire emoties, zoals boosheid, woede, irritatie, verdriet. Het is immers gemakkelijker om deze emoties te ervaren, dan geconfronteerd te worden met gevoelens van bijvoorbeeld afwijzing, buitensluiting of eenzaamheid. Het is jouw innerlijke kind dat deze pijnlijke gevoelens met zich mee draagt

Waar zit je innerlijke kind?

Telkens als jij iets vervelends, iets traumatisch ervaart in jouw leven, splitst er een stukje van jou af. Dit noemen we een gekwetste deelpersoonlijkheid. Deze draagt alle beperkende gevoelens, overtuigingen en angsten met zich mee. Veel van deze negatieve ervaringen, emoties en overtuigingen heb je als kind al opgedaan en dragen bij aan de vorming van jouw persoonlijkheid. Natuurlijk heb je ook positieve ervaringen en emoties opgedaan, welke op latere leeftijd van invloed zijn op hoe jij de wereld om jou heen ervaart. Het deel van jou dat gevormd is tijdens jouw kindertijd noemen we jouw innerlijke kind.

In dit kindsdeel zit het trauma verstopt. Trauma kan je zien als een vervelende gebeurtenis, die je ooit hebt ervaren. Vervelende gebeurtenissen die je hebt opgedaan voor of rondom je peutertijd herinner je je vaak niet eens meer. Zo kan een traumatische gebeurtenis al zijn ontstaan tijdens de geboorte, wegens een complicatie. In het dagelijkse leven heb je er geen last van, want het is afgesplitst, maar als je bijvoorbeeld iets nieuws wilt ondernemen of diepere verbinding wilt maken, word je erdoor getriggerd.

Hoe herken je weggestopte kindspijn?

Weggestopte kindspijn uit zich in het gevoel dat je een stukje van jezelf bent verloren. Je hebt het gevoel dat je jezelf niet kent en niet begrijpt. Vaak herken je het doordat je in situaties anders reageert dan dat je rationeel zou willen. Het gevoel dat je overgenomen wordt door je ‘tweede ik’. En dat is ook wat er letterlijk gebeurd. Je gekwetste deelpersoonlijkheid, je innerlijke kind, neemt het stuur van jouw leven over.

Reden daarvan is dat jouw innerlijke kind jou wil beschermen tegen de pijn die jij ooit hebt ervaren en wellicht weer zou gaan ervaren. Je innerlijke kind kan deze beschermingstactieken op verschillende manieren inzetten. Uitstelgedrag, vermijdingsgedrag, een muurtje om jou heen opbouwen. Dit met als doel om jou te beschermen tegen mogelijke pijn. In dergelijke situaties reageer je anders dan je eigenlijk zou willen. Al is het bedoeld om jou te beschermen, vaak ervaren we het als emotionele blokkades omdat het ons tegenhoudt in wat we in ons leven zo graag willen bereiken en ervaren.

Staat jouw gevoelsknop aan of uit?

Vaak hoor ik mijn klanten aan het begin van hun innerlijke proces zeggen: “Ik begrijp niet waar mijn verdriet of boosheid vandaan komt, want ik heb helemaal geen slechte jeugd gehad”.  Kindspijnen worden niet altijd veroorzaakt door een slechte jeugd. Stel dat jij je als klein kind buitengesloten of eenzaam voelde, bijvoorbeeld vanuit verlegenheid of omdat je je anders voelde dan de andere kinderen, dan heeft jouw innerlijke kind dat wellicht ervaren als angst. Om te kunnen overleven, is er een deel van jou afgesplitst. Je hebt het kindsdeel losgelaten zonder dat je je daar bewust van was. Het is dus logisch dat je je niet meer herinnert dat je je als kind al zo voelde en het gevoel van eenzaamheid en buitensluiting niet herkent uit je jeugd.

Op het moment dat een soortgelijke pijnlijke situatie zich voordoet, herkent jouw onbewuste brein deze pijn en word je er, net als vroeger, weer door getriggerd. Met als gevolg dat jij alsnog stress ervan ervaart. Dit proces stopt pas op het moment dat je de échte trigger, oftewel de beperkende gevoelens, overtuigingen en angsten loslaat.

In mijn rol als therapeut, maar vooral als ervaringsdeskundige ervaar ik dagelijks hoe positief en prettig het is om weer verbinding te kunnen maken met ons innerlijke kind. Deze heeft de sleutel tot ons helingsproces in handen.

Als kind voelde ik mij vaak afgewezen en buitengesloten. Mag ik er wel zijn? Hoor ik er wel bij? Ben ik wel goed genoeg? Stel dat ik dat niet ben, word ik dan afgewezen? Buitengesloten? Uit angst trok ik mij terug. Vooral de angst voor zichtbaarheid was groot. Ik was ervan overtuigd dat als ik mij zo min mogelijk zichtbaar maakte de kans op afwijzing het kleinst was.

Als opgroeiend kind was ik overgevoelig voor elke trigger die mij aan die pijn herinnerde. En zo ontwikkelde ik, ongemerkt, allerlei strategieën om daarmee om te gaan. Als ik erop terug kijk, dan had ik als tiener al pleasegedrag. Dat leverde mij op dat ik mij gewaardeerd en geaccepteerd voelde door de buitenwereld. Door mij onmisbaar te maken, had ik het gevoel dat ik ertoe deed. Zolang ik die erkenning kreeg, ging het goed… maar oh wee als dat niet gebeurde. Dan voelde ik mij leeg en eenzaam.

Behalve pleasegedrag had ik (onbewust) als kind al besloten om mijn hart nooit meer te openen. De ‘gevoelsknop’ uit en de ‘leven-vanuit-mijn-hoofd-knop’ aan. Mijn strategie om te overleven. Als je geen hartsverbinding maakt, wordt de kans op afwijzing automatisch minder. Hiermee verloochende ik mezelf. Want als hooggevoelig persoon hou ik van de mens, natuur en dier en ga juist graag de diepere verbinding met iedereen aan. Gelukkig is het goed gekomen…

Als kind is het moeilijk om trouw te zijn en te blijven aan jezelf en je eigen gevoelens; je bent afhankelijk van je ouders om je beschermd, veilig en geliefd te voelen. Dit zijn primaire behoeftes die elk kind nodig heeft. Mijn vader had door omstandigheden het gezin verlaten toen ik net geboren was en mijn moeder was te druk om het gezin overeind te houden. Daarnaast had mijn moeder een traumatische jeugd ervaren en had ze last van depressies. Vanuit die situatie voelde ik mij als klein kind al te veel. Logisch eigenlijk dat mijn innerlijke kind mijn gevoelsknop had uitgezet. Zo hielp zij mij, als gevoelig kind, om te overleven. Al peuter voelde ik mij al afgewezen. In werkelijkheid werd ik nooit afgewezen door mijn moeder. Het was mijn gevoel, mijn overtuiging die ik als kind had opgedaan.

Voel jij je gezien, gehoord en begrepen?

De klanten in mijn praktijk geven vaak aan dat ze zich niet gezien, gehoord en begrepen voelen. Ook ik droeg deze beperkende gevoelens en overtuigingen jarenlang met mee mij. Het kan zomaar zo zijn, dat dit ook herkenbaar is voor jou. Vaak vraag ik mijn klanten: “Zie, hoor en begrijp je jezelf wel? Je kunt pas van een ander verwachten dat die jou ziet, hoort en begrijpt als je het zelf kunt.”

Mijn dochter gaf een aantal jaar geleden aan dat ze als peuter vervelende energieën om zich heen voelde wat haar bang maakte, maar dat ze zich daarin niet serieus genomen voelde als kind. Ik als ouder had daar destijds op gereageerd als “Je hoeft niet bang te zijn, er is niets aan de hand.” Maar zij ervaarde het als ‘niet veilig’. Omdat ze niet gehoord werd door mij als haar ouder, ging ze twijfelen aan haar eigen gevoelens. Weerstand bieden aan je ouders is lastig, omdat je behoefte hebt aan liefde en bescherming.

Er komt een moment in jouw leven, waarop je er last van krijgt..

Wellicht is dit moment al aangebroken en ben je zo bij deze blog terecht gekomen. Die last die jij ervaart zijn jouw onverwerkte kindspijnen. Misschien voelt het aan alsof je jezelf verloren bent of voelt het als een leegte, die je probeert op te vullen door genotsmiddelen, te hard werken of een overvloed aan sociale contacten. Hoe je het ook ervaart, het uit zich in mentale klachten als stress, piekeren somberheid, depressie, vermoeidheid, burn-out klachten, emotionele afhankelijkheid en/of onverklaarbare fysieke klachten. Tijd om het afgesplitste, weggestopte, geïsoleerde innerlijke kind in jezelf weer toe te laten.

Ben jij écht bereid om jouw innerlijke kind te omarmen?

Ik hoop dat jij besluit om aan de slag te gaan met jouw kindspijnen. Het is zo helend! Door jou afgesplitste kindsdeel onder ogen te komen en te omarmen, kom je terug bij jezelf. Kom je weer bij je gevoel en dus in verbinding met jezelf. Je zal hierdoor meer innerlijke rust ervaren, meer gaan genieten van alles in het leven en weer in je kracht komen. Geloof me het is Lifechanging!

Graag wil ik jou wel het volgende meegeven; maak een bewuste keuze. Als je besluit om met je kindspijnen aan de slag te gaan en je innerlijke kind te omarmen, laat deze dan niet meer los.

Hoe om te gaan met je innerlijke kind?

Wij zijn gewend om ons innerlijke kind weg te duwen. Best logisch, want zij dragen de kindspijnen met zich mee, waar we niet aan herinnerd willen worden.

Je kunt je voorstellen, dat toen jij jouw kindsdeel met al die pijnen los moest laten, jij dit niet bewust hebt gedaan. Jouw innerlijke kind is afgesplitst omdat het voor jou noodzakelijk was om te overleven. Hierdoor voelt jouw innerlijke kind zich niet gezien, gehoord en begrepen. Aan de kant gezet. Het mag er niet zijn! Kan je je voorstellen hoe dat zal zijn voor jouw innerlijke kind? Om ervoor te zorgen dat jouw innerlijke kind jou weer gaat vertrouwen, moet zij of hij zich veilig en welkom voelen. Jouw innerlijke kind wil graag terug in verbinding met jou, maar wil wel eerst het gevoel hebben dat het veilig is. Zeker weten dat jij haar of hem opnieuw loslaat en in de steek laat.

Terug in verbinding met jouw innerlijke kind

Het voelt misschien een beetje raar om verbinding te maken met een deel van jezelf dat jij (nog) niet ziet en (nog) niet kan voelen. Ik herken en begrijp dat. Ik ervaarde precies hetzelfde. Laten we daarom eerst eens gaan beginnen om je eigen waarnemer te zijn. Dit kun je doen door de volgende oefening;

Oefening 1: Word je eigen waarnemer.

Stap 1: Zie jezelf voor je zitten. Je zou ook naar jezelf in de spiegel kunnen kijken.

Stap 2: Vraag waar hij of zij last van heeft. Schrijf dit op.

Stap 3: Kan je zonder oordeel luisteren? Mag het er zijn? Kan je het voor nu aanvaarden?

Stap 4: “Ik begrijp dat jij je zo voelt.” Of “Ik begrijp dat je boos bent”

 

Oefening 2: Contact maken met je innerlijke kind

In deze oefening gaan we nog een stapje verder. Jij gaat echt contact maken met jouw innerlijke kind. Mocht dit niet gelijk lukken, wees dan niet teleurgesteld. Wellicht voelt het zich nog niet veilig of vertrouwd. Je zult zien, dat als je deze oefening vaker doet, jouw innerlijke kind zich steeds meer durft te laten zien.

Stap 1: Zoek iets uit dat energetisch gezien jouw innerlijke kind mag zijn. Dit kan een poppetje zijn, een beeldje of een knuffel van vroeger. Kies niet zomaar iets. Want jouw innerlijke kind draagt de kindspijnen met zich mee en zal dus eerder een verdrietig dan een blij gevoel hebben. Kies daarom iets passends dat goed voor jou voelt.

Stap 2: Zet het beeldje of poppetje voor je. Zie jezelf voor je zitten. Het is jouw gekwetste deelpersoonlijkheid, jouw innerlijke kind. Stel haar of hem de vraag: “Waar heb jij last van?” Luister aandachtig en geduldig! Schrijf op wat er naar boven komt in jouw gedachten. Neem alles wat naar voren komt serieus! Oordeel niet. Je hoeft het voor nu niet op te lossen. Enkel oordeelloos aanhoren.

Stap 3: Als jouw innerlijke kind het woord heeft gedaan, dan zeg je: “Ik begrijp dat jij je zo voelt, want jij hebt kennelijk dingen meegemaakt waardoor jij je zo voelt.” Je kunt dit aanvullen met onderstaande zinnen of met jouw eigen woorden. Behandel je innerlijke kind oprecht. Laat het voelen dat het mag zijn.

Wat kan je zeggen tegen je innerlijke kind?

• Sorry, dat ik er niet voor je was. Ik was mij niet bewust van jouw bestaan.
• Ik zie je nu!
• Vanaf nu ga ik je liefdevolle aandacht geven.
• We gaan dit samen doen. Je hoeft niet meer bang te zijn.
• Ik omarm je nu. Ik laat je niet meer los.
• Ik begrijp dat jij boos bent (of verdrietig, bang etc.)
• Bedankt dat je mij hebt beschermd. Ik waardeer dat enorm.

Tot slot:

Mocht het je écht niet lukken om verbinding te maken met je innerlijke kind dan kan het zijn dat er eerst een laag van beperkende gevoelens, overtuigingen en angsten af moet, voordat hij of zij tevoorschijn durft te komen. Heb daar begrip voor. Probeer niet alles te verklaren. Ons rationele brein zou dat wel graag willen, maar soms komen de nodige inzichten gewoon pas later.

Ben je bewust geworden van je kindspijnen en wil je deze graag loslaten om zo jezelf te helen, de regie terug te krijgen over jouw leven en terug in je kracht te komen? Boek dan hier een gratis inzichtengesprek met mij. Ik vertel je graag hoe je dit met de Body Mind Release methode kunt doen.

Wil je meer lezen over het contact maken met je innerlijke kind? Klik dan hier.