Wat jij gelooft over jezelf neemt jouw brein aan voor waar. Maar weet jij dat wij mensen het enige zoogdier zijn, die hun geheugen positief kunnen veranderen? Wat geloof jij over jezelf?

Het blijkt dat slechts 50% van hetgeen wij ons herinneren waar is. We passen ons geheugen aan. Ons brein kent geen verschil tussen fantasie en werkelijkheid. Vandaar, dat als we aan 10 mensen, die dezelfde gebeurtenis hebben meegemaakt, na een jaar vragen om te vertellen wat er toen gebeurt is, we 10 verschillende verhalen zullen horen. Het is niet zo dat één persoon de waarheid verteld en de andere 9 personen liegen. Nee. Behalve dat we elk een gebeurtenis anders ervaren en er andere gevoelens en overtuigingen aan koppelen, is maar 50% van hoe we de gebeurtenis ons herinneren waar.

Stel dat jij de overtuiging hebt dat je niet geaccepteerd wordt zoals je bent. Dan kan het zomaar zo zijn, dat jij situaties zoals jij die daadwerkelijk hebt meegemaakt, bent gaan omvormen, als bewijs voor jezelf dat je niet geaccepteerd wordt.

Een mooie methode die je voor jezelf kunt inzetten voor een stukje bewustwording is de methode ‘The Work’ van Byron Katie. Stel jezelf de volgende 4 vragen:

1. Is het waar?
2. Kun je absoluut weten dat het waar is?
3. Hoe reageer je, wat gebeurt er, wanneer je die gedachte gelooft?
4. Wie zou je zijn zonder de gedachte?

Dus vertaald naar de overtuiging dat je niet geaccepteerd wordt zoals je bent:

1. Is het waar dat ik niet geaccepteerd wordt zoals ik ben?
2. Weet ik absoluut zeker dat het zo is? Zo het zo kunnen zijn dat het niet waar is?
3. Wat zou er gebeuren als ik die gedachte geloof?
4. Wie zou ik zijn als ik die gedachte niet heb?

Je zou het ook om kunnen keren. Bijvoorbeeld: Accepteer ik mezelf wel zoals ik ben? Of: accepteer ik anderen zoals ze zijn? Of: ik word wel geaccepteerd zoals ik ben. Wat doen die gedachte met je?

Met andere woorden: Welk verhaal vertel jij jezelf over bijvoorbeeld traumatische (vervelende) gebeurtenissen die jij hebt ervaren? En welke overtuigingen die jij hebt gekoppeld aan deze vervelende gebeurtenis ben jij gaan geloven?

Wat ik zelf ervoer vroeger is dat ik mezelf zo (onbewust!) in de slachtofferrol hield. Een rol, die voor mij gek genoeg ‘veilig’ voelde. Simpelweg, omdat ik deze rol mijn hele leven gewend was. Ik wilde niet terug vallen in de slachtofferrol, maar ik betrapte mezelf er keer op keer op dat ik het wel deed. Gedrag dat ik vertoonde uit veiligheidsmechanisme. Ons reptielenbrein doet er immers alles aan om ons veilig te houden.

Tot ik mij bewust werd dat ik mij daar niet beter van ging voelen. Belangrijk is dat je jezelf datgene moet gaan vertellen dat jou sterker maakt in plaats van naar beneden haalt. Het hoeft niet gelogen te zijn.  Het gaat erom dat je het positief ombuigt voor jezelf. Dus in plaats van: “Ik word niet geaccepteerd zoals ik ben” naar  “Anderen vinden het krachtig dat ik durf te zijn zoals ik echt ben”.

Geloof me. Het levert je zoveel mooie en positieve dingen op om jezelf in dit proces te ondersteunen. Een beetje “het glas is half leeg, half vol” verhaal.

* Wat zie jij in bijgaande afbeelding? Deze bekende kantelfiguur werd in 1915 door de cartoontekenaar W.E. Hill gemaakt voor het Amerikaanse blad Puck Magazine. De titel luidde: ‘Mijn vrouw en mijn schoonmoeder’