Het is onmogelijk om in het hier en nu te leven zolang jij leeft vanuit overlevingsstand. Het lukte mij om in het hier en nu te leven, dankzij Body Mind Release.

Een aantal jaar geleden wilde ik niets liever dan in het hier en nu te leven. Maar wat ik ook deed, het lukte mij niet. Ik volgde allerlei tips op. Mediteren, de natuur in, mijn dag starten met 3 dingen waar ik dankbaar voor ben, ademhalen, bewust eten. Mooie dingen, maar het zorgde er niet voor dat ik in het hier en nu kon leven. Ik werd telkens teruggetrokken in het verleden waardoor ik steeds boos en gefrustreerd werd. Waarom lukte het mij nou niet!

Ik wilde wel vanuit mijn gevoel leven, maar…

Ik leefde op overlevingsstand. Dat realiseerde ik mij maar al te goed. Er hoefde maar iets te gebeuren en de stress sloeg toe. Daardoor zat ik teveel in mijn hoofd. Om in het hier en nu te kunnen leven, om het leven echt te kunnen beleven, zal je in je gevoel moeten stappen. Iets dat voor mij onmogelijk was. Mijn gevoelsknop stond uit. Ik wilde wel vanuit mijn gevoel leven, maar iets in mij hield mij tegen. Het voelde niet veilig.

Ik ging de opleiding volgen “Beleef je leven. Leef vanuit je essentie”. Tijdens deze prachtige opleiding werd ik uitgedaagd om mijn gevoelsknop weer aan te zetten. Al voelde het nog niet helemaal veilig. Het lukte mij stapje voor stapje. Om in het hier en nu te kunnen leven, zal je je leven intens en volledig moeten gaan beleven. Zolang je leeft vanuit overlevingsstand is dat onmogelijk. Want vanuit overlevingsstand word je gevoel door je onbewuste brein uitgeschakeld. En… dat onbewuste brein van ons is zo sterk, daar valt niet tegen op te boksen.

Niet jij, maar jouw overlevingsmechanisme heeft de regie over jouw leven

Het overlevingsmechanisme in jou heeft de regie over jouw leven en zal pas weer de gevoelsknop aan durven te zetten, zodra jij de pijnstukken die je bij je draagt losgelaten hebt. Het overlevings-mechanisme is ontwikkeld om ervoor te zorgen dat jij niet geconfronteerd wordt met die pijn. Door datgene, dat ervoor zorgt dat jouw brein het overlevingsmechanisme in stand houdt, los te laten, krijg je toegang tot de echte pijnlaag; de kern van je levensklachten.

We kennen het allemaal. Ons onbewuste brein doet er alles aan om ons weg te houden bij onze onverwerkte pijnstukken, maar alsnog ervaren we ze. Je zit niet lekker in je vel en ervaart emoties zoals irritatie, frustratie en/of boosheid. Zolang bepaalde gevoelens genegeerd worden, zul je deze ervaren als een negatieve emotie. Deze negatieve emotie, welke een secundaire emotie genoemd wordt, is het gevolg van het genegeerde gevoel, de primaire emotie.

Wat is het verschil tussen een gevoel en een emotie?

De termen gevoel en emotie worden veel door elkaar gebruikt en over het verschil zijn verschillende opvattingen. Ik zie zelf een gevoel meer als iets dat ontstaat in je lijf bij een bepaalde gebeurtenis of ontmoeting. Iets roept een bepaald gevoel in je op. Emotie zie ik als de interpretatie hoe je dat gevoel, die energie, hebt ervaren. Emotie (e-motie) betekent letterlijk energie in beweging.

Rationeel gezien denken we vaak dat wij vervelende gebeurtenissen in ons leven hebben verwerkt. Dit, omdat we ze zo hebben weggestopt, dat het lijkt alsof ze er niet meer zijn. Zo denken we dat we een verlies van een dierbare al een plekje hebben gegeven en begrijpen we maar niet waarom we zelfs na jaren en jaren nog last hebben van ‘onverklaarbaar’ verdriet.

Wat is het nut van een secundaire emoties?

Secundaire emoties zorgen ervoor dat je de eigenlijke primaire emotie, die gekoppeld is aan de oorspronkelijke gebeurtenis, niet ervaart. Het deel in ons dat zorgt dat wij overleven, noemen we het overlevingsdeel. Deze stopt de primaire pijnlijke emotie diep weg.  Vaak kan je er daardoor moeilijk bijkomen. Alleen wil dit niet zeggen dat je er niet mee geconfronteerd wordt. Want telkens als er een soortgelijke situatie plaatsvindt, wat aan de diep weggestopte pijn herinnert, word je opnieuw geconfronteerd met de negatieve emotie die zich uit in de secundaire emotie.

Zo zal je je wederom boos, verdrietig of gefrustreerd voelen. Immers, dat is makkelijker dan de pijn van afwijzing, eenzaamheid, buitensluiting, niet goed genoeg voelen of andere pijnlijke gevoelens en overtuigingen te moeten ervaren. Het is toch gemakkelijker om je verontwaardigd te voelen over iets, dan het gevoel van machteloosheid toe te laten?

Telkens als je opnieuw wordt geconfronteerd met de pijn duw je deze weg, tot je een veiligheidsmechanisme hebt opgebouwd om de confrontatie met de oorspronkelijke pijn te ontlopen. Secundaire emoties leiden je af van de eigenlijke pijn. Dit is een onbewust proces. Meestal realiseer je je het niet eens.

Ons brein ingewikkeld? Ingenieus zou ik zeggen!

Mijn klanten zeggen mij vaak: ‘Ons onbewuste brein is zo ingewikkeld. Hoe moet ik mezelf en mijn gedrag leren begrijpen?’. Ons onbewuste brein is inderdaad ingewikkeld. Vernuftig zou ik eigenlijk eerder willen zeggen. Ingenieus! Weet één ding; jouw onbewuste brein doet dit voor jou. Om jou veilig te houden. Weg te houden bij de pijn, zodat jij kan blijven functioneren. Hierover meer in mijn gratis E-Book “Pak de regie terug over jouw leven”. Klik hier.

Secundaire emoties zorgen ervoor dat je uit verbinding gaat met jezelf. Je begrijpt jezelf niet meer en veroordeelt jezelf. ‘Ik ben dom’, ‘Ik ben onaardig’. Of het gaat gepaard met gevoelens van zelfverwijt of schuldgevoelens. Dit zorgt ervoor dat je jezelf naar beneden haalt. Je verlaagt je zelfbeeld en wordt boos op jezelf. Had ik maar… Het is een vicieuze cirkel waar je in terecht komt.

Hoe herken je secundaire emoties?

Secundaire emoties herken je als jij emoties ervaart als boosheid, woede, verdriet, frustratie, irritatie die je niet kunt koppelen aan een vervelende gebeurtenis die onlangs heeft plaatsgevonden en waar jij geen regie over hebt. Een primaire emotie, dus de eigenlijke emotie, zal binnen 2 minuten afnemen in intensiteit. Dit, terwijl een secundaire emotie uren, dagen, weken, maanden of zelfs jaren aanhoudt. De onderliggende, pijnlijke primaire emotie wordt niet verwerkt zolang deze niet wordt aangegaan.

Hoe meer je niet naar je gevoel luistert, hoe meer negatieve emoties je zal ervaren. Zeker als je een gevoelig persoon bent. Voelen is je natuurlijke aard. Wat we vaak doen, is secundaire emoties onderdrukken door ze mooier te maken dan ze zijn. We maken ze positiever. We doen ons krachtiger voor dan we ons innerlijk voelen. ‘Met mij gaat het prima hoor!’ We zetten een masker op, lachen het weg, gaan leven vanuit onze opgebouwde coping strategieën of vertonen vluchtgedrag door ons te storten op werk of allerlei sociale verplichtingen. Resultaat: aanpassingsgedrag, pleasegedrag, vermijdingsgedrag of andere vormen van gedrag om de eigenlijke pijn te verdoezelen.

Door in dit patroon te blijven hangen, ontneem je jezelf de mogelijkheid om je leven echt te beleven. Voluit te leven! Echt te genieten, plezier te beleven en het gevoel van geluk te ervaren.

Durf jij je emoties aan te kijken?

Natuurlijk is het spannend om de confrontatie aan te gaan met je emoties. Emoties kunnen overweldigend zijn. En omdat jij niet weet wat er gaat komen, is het überhaupt al een uitdaging om ervoor open te staan. Je zal bereid moeten zijn om het aan te gaan en een stukje controle los te laten. Mocht dit te spannend voor je zijn, zoek dan begeleiding. Ik zeg altijd tegen mijn klanten: ‘Je moet het wel zelf doen, maar je hoeft het niet alleen te doen.’ Onder begeleiding voelt het vaak een stuk veiliger en prettiger.

Toen ik zelf jaren geleden dit proces aanging heb ik het ook niet alleen gedaan. Hulp vragen is niet zwak. Het is juist heel krachtig om jezelf kwetsbaar op te stellen en hulp te vragen!

Ik ben een persoon die altijd alles goed wil begrijpen. Zo ben ik mij gaan verdiepen in de werking van ons brein. Door meer kennis te verwerven over het brein, kon ik mijn eigen gedrag beter begrijpen. Waarom had ik veiligheidsmechanisme ontwikkeld? Het voelde voor mij helemaal niet veilig. De gelijksoortige term Coping Strategieën begreep ik wel. Het is een manier om ermee om te leren gaan. Maar ik wilde er niet mee om leren gaan, want ik ervaarde dagelijks die vervelende secundaire emoties. Ik wilde er vanaf. En zeker toen ik begreep dat een primaire emotie maar zo’n 2 minuten kan duren en een secundaire jaren veel langer.

 Alleen Hoe en Wat moet ik dan verwerken?

Het fijne van de Body Mind Release methodiek vind ik dat je het traject slechts hoeft te volgen. Het wijst zich vanzelf. Hans de Waard, de ontwikkelaar van de methode, heeft al onze beperkende gevoelens, overtuigingen, angsten en verloren positieve gevoelens al in kaart gebracht. Het is zo opgebouwd dat je stapje voor stapje bij de primaire emoties komt om deze vervolgens los te kunnen laten.

De eerste stap die jij kan maken is om je eigen waarnemer te worden. Dit zal al voor de nodige inzichten zorgen.

Oefening: Word je eigen waarnemer.

Stap 1: Zie jezelf voor je zitten. Je zou ook naar jezelf in de spiegel kunnen kijken.

Stap 2: Vraag waar hij of zij last van heeft. Schrijf dit op.

Stap 3: Kan je zonder oordeel luisteren? Mag het er zijn? Kan je het voor nu aanvaarden?

Stap 4: “Ik begrijp dat jij je zo voelt.” Of “Ik begrijp dat je boos bent”

De eerste stap in jouw helingsproces!

Alleen al door er naar te kijken en het er te laten zijn, heb je een eerste stap gemaakt in jouw helingsproces. Door begrip en erkenning te geven aan jouw emoties zal je direct een stukje verlichting ervaren. Je hoeft het niet gelijk op te lossen. Duw het niet langer weg en laat het er zijn. Zo blijf je in het hier en nu. Je bent in je gevoel gestapt! Gefeliciteerd!

Met het aanzetten van je gevoelsknop kom je weer in contact met je emoties en gevoelens. Het is vaak makkelijker om met je gedachtes naar het verleden of de toekomst te gaan, dan in het huidige moment te blijven. Je kunt het vaak ook niet tegenhouden. Het is het patroon van gedachtes die dagelijks wordt gevolgd. Dit patroon van gedachtes hebben te maken met de angsten die je bij je draagt. Voorbeelden hiervan zijn angst voor afwijzing of angst om je te uiten. Dit zijn angsten die voortkomen uit vervelende gebeurtenissen uit je verleden.

Als je bang bent om dingen te beleven, om het leven aan te gaan, dan heb je levensangst. Je bent angstig om voluit te leven of om de verbinding aan te gaan. Dit vanuit de angst dat je opnieuw geconfronteerd zal worden met pijn. Dit uit zich in angst voor het onbekende of angst voor wat de toekomst je gaat brengen.

In het hier en nu willen leven betekent ook dat je bereid moet zijn om gevoelens aan te gaan.

Wist je dat we dagelijks 40.000 tot 60.000 gedachtes hebben en het overgrote deel van deze gedachtes, rondom de 90%, hetzelfde zijn als de dag ervoor? Het is een vastzittend patroon. Dezelfde gedachtes zorgen voor dezelfde gevoelens, waardoor je hetzelfde blijft reageren en handelen. Als je dit patroon niet doorbreekt en in deze vicieuze cirkel blijft, gaat er niets veranderen in jouw leven.

Als jij veel negatieve gedachtes ervaart, zal jij dagelijks veel stress ervaren. Dit zorgt voor veel stresshormonen in het lichaam, waardoor je lichaam verslaafd raakt aan de stresshormonen. Dit openbaart zich in een constant gevoel van rusteloosheid en opgejaagdheid. Doordat je lichaam gewend is geraakt aan de dagelijkse portie stresshormonen, gaat het lichaam het brein overnemen. (Lees er hier meer over) Hierdoor ga je je identificeren met je emoties en gedachtes. Je emoties hebben de volledige regie over jou en je blijft hangen in het verleden. Zo kan het zijn dat je maar blijft huilen en je het gevoel hebt dat er geen einde komt aan je verdriet. Je kunt het niet meer aansturen vanuit je brein. Je hebt er geen controle meer over.

Hoe kom je uit deze vicieuze cirkel?

Een scheiding, rouw om een persoon of werk dat je hebt verloren. Maar ook traumatische ervaringen van vroeger, zoals een ongeval, pestgedrag, je niet gezien, begrepen en/of gehoord voelen. Allemaal onverwerkte pijnen. Pijnen die beperkende gevoelens, overtuigingen en angsten veroorzaken waardoor jouw onbewuste brein op haar of zijn hoede blijft en dus blijft scannen op gevaar. Je staat op overlevingsstand. Als jij in het hier en nu wil leven, zal je van de overlevingsstand af moeten. Uit je hoofd en in je gevoel moeten (durven) stappen. Pas vanuit je gevoel kan je het leven intens beleven.

Zoals hierboven beschreven is dat alleen mogelijk zodra je onverwerkte pijnstukken zijn verwerkt. Niet alleen rationeel maar vooral emotioneel. Door beperkende gevoelens, overtuigingen en angsten los te laten wordt deze onderliggende pijn verwerkt. Waardoor je in staat bent om je verloren positieve gevoelens weer terug te halen en weer terug komt bij jezelf en in je kracht. Terug in je gevoel en bij de essentie van je leven, zodat ook jij je leven weer kunt beleven!

Je hoeft er niet mee te leren leven!

Ik hoop jou geïnspireerd te hebben, dat je niet hoeft te leren leven in het verleden en met je onverwerkte pijnen. Wil jij meer oefeningen en tools ontvangen om met jouw innerlijke proces aan de slag te gaan? Vraag dan hier mijn E-Book aan: “Pak de regie terug over jouw leven”. Je ontvangt dan ook automatisch mijn blogs.

Mocht je direct in gesprek met mij willen, boek dan hier een gratis inzichtengesprek.

In mijn volgende maand blog ga ik dieper in op onze gekwetste deelpersoonlijkheden, ook wel  innerlijke kindwerk genoemd. Zo kan je een volgende stap maken om aan de slag te gaan met jouw primaire emoties.